We vieren dit jaar 80 jaar vrijheid. Tachtig jaar leven in een land zonder oorlog, waarin je mag zeggen wat je denkt, geloven wat je wilt en zelf bepaalt hoe je je leven inricht. Het klinkt misschien vanzelfsprekend, maar dat is het zeker niet.

Vrijheid geen gegeven

Die vrijheid hebben we niet cadeau gekregen. Er is voor gevochten. Mensen hebben ervoor geleden, hun leven verloren. Sommigen droegen de gevolgen een leven lang met zich mee. Daarom staan we in mei stil bij wat er toen gebeurde en vieren we op 5 mei de vrijheid. Maar dit jaar is anders. Tachtig jaar, dat is een moment om echt stil te staan. Om te beseffen hoe bijzonder het is dat we al zo lang in vrijheid leven.

Wie het nieuws volgt, weet dat vrijheid wereldwijd nog altijd geen gegeven is. In veel landen leven mensen nog steeds in angst. Ze mogen geen mening geven, moeten hun afkomst verbergen of vluchten voor geweld. Des te belangrijker is het om stil te staan bij wat wij hier hebben. Niet om onszelf op de borst te kloppen, maar om dankbaar te zijn. Ook zullen wij scherp moeten blijven. Want vrijheid verdwijnt niet ineens. Het brokkelt af als je niet oplet.

80 jaar vrijheid leeft in onze gemeente

In onze gemeente zie ik elke dag hoe belangrijk vrijheid is. In de manier waarop we samenleven en hoe we omgaan met verschillen. Wij blijven het gesprek voeren, ook als we het niet altijd eens zijn. Vrijheid is niet alleen iets groots, het zit ook in kleine dingen. In elkaar groeten op straat. In ruimte geven, ook als iemand anders denkt of gelooft dan jij.

Ik kom op veel plekken in onze gemeente waar iets wordt georganiseerd rond 80 jaar vrijheid. Tentoonstellingen, presentaties, theatervoorstellingen, herdenkingen, noem het maar op. Wat ik daar zie en hoor, raakt mij elke keer weer. Omdat het laat zien hoe belangrijk het is om het verhaal te blijven vertellen. De generatie die de oorlog bewust heeft meegemaakt, wordt steeds kleiner. Juist daarom is het belangrijk dat die verhalen worden doorgegeven aan onze kinderen.

Herdenken en beschermen

Ook mijn eigen kinderen zijn geïnteresseerd in die verhalen. En dat is geen vanzelfsprekendheid. Het komt doordat vrijwilligers, verenigingen, scholen zijn die daar energie in steken. Die de geschiedenis tot leven brengen. Zij zorgen ervoor dat wij blijven herinneren. Het is mooi om te zien hoe groots en betrokken onze gemeente dit samen oppakt. Daar mogen wij trots op zijn!

Tachtig jaar vrijheid is niet alleen iets om te herdenken, het is iets om vast te houden. Dus vier het. Sta erbij stil. Deel verhalen en kijk om je heen. Wat betekent vrijheid vandaag voor jou? Want deze vrijheid is van ons allemaal. Het is aan ons om het te bewaren.