Column wethouder Marianne Poelman
Gepubliceerd op in College van B&W, Nieuws.
‘Het streekziekenhuis van de toekomst is er al, en dat staat in Sneek’. Een uitspraak die ik de afgelopen twee jaar consequent en veelvuldig deed. Onder het motto ‘zorg in het ziekenhuis als het moet, thuis als het kan’, bouwt het Antonius aan die toekomstbestendige zorg voor onze inwoners in Súdwest-Fryslân en soms ver daar buiten. Het zal voor niemand een verrassing zijn dat ik blij ben dat de plannen voor sluiting van het ziekenhuis in Sneek van de baan zijn. We hebben steeds gezegd dat twee ziekenhuizen sluiten en een gloednieuwe er precies tussenin bouwen, niet de oplossing is voor de grotere opgave die voor ons ligt. Goede besluiten beginnen bij de inhoud. Eerst het wat en waarom. Dan pas het hoe.
Wat ik ook vaak zeg: 'we gaan er niet over, maar zijn er wel van’, en dat kreeg vorige week een nieuwe lading. In de Tweede Kamer werd een nieuwe wet aangenomen waardoor ziekenhuizen niet zomaar een spoedeisende hulp mogen sluiten. Voordat zo'n besluit genomen mag worden, moet eerst de burgemeester – na overleg met onder andere inwoners – een zwaarwegend advies geven. Bij de plannen om een eerste hulp te sluiten, zijn we als gemeenten voortaan aan zet. We gaan er dus wel over. Het sluiten van een eerste hulp is meestal de spreekwoordelijke kanarie in de kolenmijn. Als acute zorg niet meer geboden wordt, verdwijnen langzaam ook andere afdelingen en voor je het weet is het einde oefening.
Naast al mijn gevleugelde uitspraken, motto’s en tegeltjeswijsheden, spraken juist ook onze inwoners zich uit de afgelopen week. Dat jullie hier wat van vinden was goed te zien en te lezen. Wat een hartverwarmende reacties hebben we ontvangen. Al dat harde werk, vaak ook in stilte en achter de schermen, is blijkbaar opgemerkt.
Bereikbare, betaalbare, kwalitatief goede zorg voor al onze inwoners en gasten. Daar blijf ik voor pleiten. Samen met ‘ons’ streekziekenhuis.
We vieren dit succes, maar we zijn er nog niet. De volumenormen, het aantal behandelingen dat een ziekenhuis moet doen om die zorg te mogen aanbieden, zetten de regio onder druk. Dat vind ik niet kloppen. Een grote, uitgestrekte gemeente als Súdwest-Fryslân, waar veel minder mensen wonen dan in de Randstad, vraagt een andere rekensom. Wel zo eerlijk. De brandweer beoordelen we toch ook niet op het aantal branden dat ze blussen. We willen gewoon dat ze klaar staan als óns huis in brand staat, of dat huis nu in hartje Amsterdam staat of in het mooie Súdwest-Fryslân. In de zorg zou het niet anders moeten werken.
De landelijke politiek is aan zet. De toekomst van de gezondheidszorg vraagt een nieuwe lobby naar Den Haag. Ik kijk er naar uit, voor en samen met onze inwoners, om die volgende stap te zetten. Want dat er weinig vet op de botten zit van streekziekenhuizen is een feit. Bereikbare, betaalbare, kwalitatief goede zorg voor al onze inwoners en gasten. Daar blijf ik voor pleiten. Samen met ‘ons’ streekziekenhuis. Zet dat maar op een tegeltje!
Marianne Poelman
Wethouder Súdwest-Fryslân
